در ابتدای نشست میلاد عرفان پور مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری با اشاره به اینکه حوزه این افتخار نصیبش شده که آلبوم را منتشر کند، گفت: در بین گونههای هنر ایرانی برخی گونهها شناسنامه فرهنگ ما بعنوان ایرانی هستند که یکی از آنها موسیقی ایرانی ردیف دستگاهی و بطور اعم ایرانی است. این موسیقی این روزها دچار مشکلاتی است و ما باید تدبیری کنیم که مخاطب هنر ما به سمت موسیقی اصیل بازگشت کند و البته خود این موسیقی هم باید در دل خود چاره کند.
وی در ادامه با تاکید بر اهمیت حفظ این گونه هنر گفت: این موسیقی آمیخته معنا، حکمت، معرفت و فرهنگ اصیلی است که انسان ایرانی سدههای مختلف با آن زندگی کرده است، پس برای یک ساحت خاص نیست. این موسیقی با سلوک انسام ایرانی گره خورده و هم هنرمندش باید اهل سلوک باشد هم مخاطبش آن را خوب بشنود و از آن لذت ببرد تا بتواند رشد کند و فهمش از دنیای پیرامون عمیقتر شود.
وی با بیان اینکه همه اینها به معنای حذف موسیقی نوپدید یا غربی نیست، بلکه موسیقی ایرانی نسبت بهتری با ما دارد، گفت: گنجینه فرهنگ و موسیقی ایرانی باید حفظ شود. امروز یک اثر ارزشمند از استاد نفر که سالهاست نامشان با موسیقی ایرانی و حکمت گره خورده با آلبوم تک نوازی تار ایشان در این نشست را رونمایی میکنیم.
** سمیعی: در هنر استاد نفر رد پای همه شاخههای هنر را میتوانیم
امیرحسین سمیعی خواننده، آهنگساز و معاون فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز در صحبتهایی گفت: بارها صحبت شده آنچه از یک استادی که چراغ راه برای نسلی روشن میکند که با ادبیاتی عنوانش متعهدانه و بااخلاق وارد حوزه هنر میشود را همه با رویهشان میشناسند، آشنایی من بااستاد سالها پیش رخ داده و همواره تلاش کردم توفیق شاگردی ایشان را داشته باشم.
وی در ادامه افزود: استاد نفر فقط بخاطر فعالیتهایش استاد نشده، بلکه بخاطر کارهایی که نکرده هم ارزشمند است. دهه هفتاد ایشان را با لقب فیلسوف تار میشناختند. ما در هنر او رد پای همه شاخههای هنر را میتوانیم ببینیم، الان که با این پدیده هنری مواجه میشوم احساس میکنم همه چیز استاد سرمشق نسلهای آتی میتواند باشد که میخواهد ریشههایش را پیدا کند حتی در حوزههای هنری دیگر.
سمیعی در ادامه یادآور شد: ما در دهههای مختلف شاهد اوج موسیقی هستیم، از موسیقی دفاع مقدس تا مدرنیته و .. ؛ پابند بودن به هویت ایرانی هزینه دارد و کم هستند هنرمندانی که پایبند این هنر ماندند. استاد نفر هم از شعر و معماری، خوشنویسی و هنرهای نمایشی و ..جمعی از تمامی مفاهیم ارجمند در هنرشان تجلی کرده و دراین سالها پخته شده و این درخت بارور الان شاخصه هنر متعهد است.
وی یادآور شد: کسانی که انتقاداتی به موسیقی اصیل وارد میکنند، که اساسا هنر را میخواهند به سمت مصرف گرایی ببرند، تاریخ هنر ما نشان میدهد که اگر ما به این هنر بیشتر توجه میکردیم، در دورههای مختلف خود را تهی شده نمیدیدیم، البته الان هم دیر نیست و همین که نهادی تلاش میکند موسیقی اصیل را حفظ کند، جای سپاس دارد اما باید توجه کرد این آلبومها و صداها به نسلهای جوان وجدید برسد.
** نفر: موسیقی یکی از پاسخهای بشر به حس زیبایی دوستی و زیبایی شناسی است
در بخش دیگر نشست استاد محسن نفر آهنگساز و نوازنده نیز طی صحبتهایی عنوان کرد: کریمان مهربانانه میگویند و میاندیشند. موسیقی یکی از پاسخهای بشر به حس زیبایی دوستی و زیبایی شناسی است، همه جلوهای هنر خداوند است و خدا خودش بهانه هنرآفرینی است، یکی ازین جلوهها صدا و آوا است. ما از شنیدن صدای خوش بشدت محظوظ میشویم.
وی در ادامه گفت: خود موسیقی پروسه طولانی دارد که متضمن دورهای تاریخی مختلف است. موسیقی وارث ارائه صدای خوش میشود. صدای خوش در موسیقی دو صورت است یکی با حنجره آدمی مثل صدای حضرت داود که حیرت انگیز است و کوها و پرندگان را به ستایش خدا بیاورد و دوم آلت و ابزار موسیقی پس ساز یکی دیگر از جلوها است. حقیقت موسیقی صدای خوش است و کلام نقش جانبی دارد ما اگر از صدای خوش لذت ببریم به ساحت موسیقی نزدیک تر شدیم.
وی با اشاره به اینکه صدای خوش در سه ساحت اثر میگذارد، گفت: ساحتهای عقل و تعقل، احساسات و سوم هیجانات. موسیقی ایرانی بنا بر تجربیات قرون نشان داده که با قوه عقل و احساسات کار دارد و بخش سوم اندک است. موسیقی روز غرب بیشتر به بعد هیجانی توجه کرده که این در موسیقی ایرانی اشتباه طلب میشود. درحالی که درست نیست.